Het eerste deel van een trilogie over musea, kunst en samenleving.
Zijn musea er om mensen te overtuigen van het belang van kunst en de zegeningen van wetenschap? Of zijn musea er om mensen te betrekken bij debatten en discussies over kunst en wetenschap? Zijn musea de ‘roeptoeters’ van professionals of zijn musea er om kunsten en wetenschappen ook de maat te nemen? Dat was de vraag die Tiziana Nespoli en Arnoud Odding probeerden te beantwoorden in Het gedroomde museum. Het gedroomde museum is het best te begrijpen als een kritische analyse van de musea die zich opstellen als apologeten van het vakgebied waarover ze presentaties en activiteiten organiseren. Tegenover het ‘predikende’ museum stelden wij het sceptische, of polemiserende museum. Dat was ons gedroomde museum, een museum dat terugkeerde naar de wortels van de 18e eeuwse verlichting om van daaruit een nieuw 21e-eeuws museumconcept te ontwikkelen.
Uitgave: O dubbel d, Den Haag (2004)
Auteurs: Tiziana Nespoli en Arnoud Odding
Paperback, 208 pagina’s
(Laatste exemplaren)